Baby Przy Mikrofonie

Ten wpis może być trudny, ale potrzebny. Pewnie niektórzy z was wiedzą, że jeszcze rok temu dość prężnie działałam w polityce młodzieżowej. Zatem dlaczego z niej totalnie rezygnowałam? Czy chciałabym wrócić? Zacznijmy od pięknych początków. W polityce młodzieżowej znalazłam się dzięki Młodzieżowej Radzie Gminy Wronki. Organ powstał i w sumie na początku nikt nie wiedział po co. Działałam tam przez dwie kadencje, dwie kadencje jako przewodnicząca. To były moje małe początki w pozornie wielkim świecie. Dziś, kiedy patrzę z perspektywy osoby trzeciej na MRG Wronki to łezka mi się w oku kręci, bo ekipa działa niesamowicie prężnie i cały czas się rozwijają. Z małej lokalnej organizacji przeszłam krok dalej, do ogólnopolskiej rady. Szczerze to sama nie wiem jakim cudem dostałam się do Rady Dzieci i Młodzieży RP przy Ministrze Edukacji Narodowej. Nie mniej jednak strasznie się cieszyłam, że mogę pracować z tyloma ambitnymi, młodymi osobami. Czułam się przy nich trochę szaro, bo już w

Niby skąd mam to wiedzieć? Powiem to szybko i bez owijania w bawełnę. Polskie media nie interesują się zagranicą. Wszystko zaczęło się, a właściwie powinnam powiedzieć skończyło się ok 2008 roku, kiedy spora część korespondentów z zagranicy została zmuszona do powrotu po Polski. Niby bez korespondenta też można zdobywać informacje i przekazywać je dalej, ale jest zdecydowanie trudniej niż kiedy dziennikarz i operator są na miejscu.  Zresztą to nie tak, że tych informacji nie ma w ogóle. One są, ale w bardzo okrojonej formie i jest ich naprawdę mało. Skąd to wiem? Bo powiedzcie mi, ile czasu średnio stacje telewizyjne poświęcają na tematy związane z Polską a ile na te z zagranicy ? Albo czy któraś stacja telewizyjna oferuje program, który monitorowałby sytuacje międzynarodową ? (Tu zawsze można powiedzieć, że BiŚ na TVN jest substytutem takiego programu) Albo czy w radiu jest miejsce na audycje poświęconą zagadnieniom dotyczącym polityki zagranicznej? Skąd więc polski obywa

Przeżyć - Yeonmi Park Ostatnio udało mi się znaleźć książkę, o której słyszałam dużo wcześniej od koleżanki, które interesują się kulturą azjatycką. Od razu zapewniam Was, że każdy znajdzie w tej książce coś wartościowego, nawet jeśli kultura dalekiego wschodu jest mu obca. Historia Yeonmi Park opisana w książce Przeżyć jest wstrząsająca. Tym bardziej dla mnie, niewiele młodszej od niej dziewczyny, żyjącej w tak pięknym państwie jakim jest Polska. Nas uczy się w szkołach o trudzie I i II wojny światowej. Opowiada o zmaganiach z systemem w PRL-u. Yeonmi tych zmagań doświadczała na własnej skórze. Książka to tak naprawdę opis jej dzieciństwa i wczesnej młodości. W części pierwszej opisuje czym jest Korea Północna i opowiada jak żyją tam „normalni” ludzie. Szczególnie zapadł mi w pamięci moment, kiedy opisuje swój dom oraz codzienną kolejkę do studni po wodę. Dla Polaków nie będzie niczym zadziwiającym, kiedy przeczytają o „organizowaniu” potrzebnych rzeczy albo handlowan

Osobiście należę do grupy osób, która dosyć późno zdecydowała się na korzystanie z Netflix’a. Czy żałuję, że odkryłam go tak późno? Nie, ponieważ inne serwisy również oferują naprawdę dobre produkcje. Z racji kwarantanny przedstawiam wam moje najlepsze, średnie i najgorsze seriale, ale pamiętajcie – to tylko moja opinia , a ja jestem wybrednym odbiorcą. W nawiasach możecie znaleźć platformy, na których obejrzycie daną produkcję. źródło: www.pexels.com Ulubione perełki: • Dom z papieru (Netflix) Ośmioro zamaskowanych przestępców wdziera się do budynku hiszpańskiej mennicy narodowej, skąd zamierza zrabować niemal dwa i pół miliarda euro. Akcją z zewnątrz kieruje tajemniczy Profesor (Álvaro Morte), który wcześniej przez kilka miesięcy przygotowywał specjalistów z różnych dziedzin do napadu stulecia. Uczestnicy skoku nie znają swoich imion, ze względów bezpieczeństwa zwracają się do siebie, używając pseudonimów zaczerpniętych od nazw światowych miast. Nie mogą również nawią